Aziz Pavlus, İsa'nın 12 Havarisinden biri olmamasına rağmen, Yeni Ahit'e en çok katkıda bulunanlardan birisiydi. Yeni Ahit'teki 27 kitaptan 13 veya 14'ü geleneksel olarak Pavlus'a atfedilir, ancak Pavlus'un bu mektuplarından sadece 7'sinin tamamen gerçek olduğu ve bizzat Aziz Pavlus tarafından yazdırıldığı kabul edilir. Diğer mektupların yazarları ise tartışmalıdır ve genellikle Pavlus'un adına yazan çağdaşı ya da daha sonraki takipçileri tarafından yazıldıkları düşünülmektedir. Bu yazarlar muhtemelen Pavlus'un günümüze ulaşan mektuplarından faydalanmış ya da Pavlus'un artık günümüze ulaşmamış olan mektuplarına erişmiş olabilirler. Aziz Pavlus'un İncil'in hangi kitaplarını yazdığı bilinmektedir, ancak hangilerini muhtemel olarak kendisinin yazmadığını öğrenmek içinse okumaya devam edin.
Pavlus'un Romalılara Mektubu
Yeni Ahit'in altıncı kitabı olan Pavlus'un Romalılara Mektubu, Aziz Pavlus tarafından MS. 57 yılında Korint'teyken yazılmıştır. Bu mektubu İspanya'ya giderken ilk kez ziyaret etmeyi umduğu Roma'daki Hıristiyan kilisesine hitaben yazmıştır. Mektup, Aziz Pavlus'un yazıları arasında en uzun ve doktrinsel açıdan en önemli olanıdır ve bir mektuptan daha çok teolojik bir incelemedir. Bu mektupta Yahudilerin eşsiz dini mirasını kabul eder (Pavlus din değiştirmeden önce bir Yahudi Ferisi'ydi) ancak doğruluğun artık Musa Kanunu aracılığıyla değil, Mesih aracılığıyla sağlandığını ileri sürer.
Pavlus'un Korintlilere Birinci ve İkinci Mektupları
Korintlilere Birinci Mektubu ve İkinci Mektubu Aziz Pavlus tarafından yazılmıştır. İlk mektup muhtemelen MS. 53-54 yıllarında Efes'te yazılmıştır ve ilk misyonerlik ziyareti sırasında (50-51 civarı) Korint'te kurduğu yeni Hıristiyan topluluğunda ortaya çıkan bazı sorunları ele alır. İkinci mektup MS. 55 yılında Makedonya'dan yazılmıştır ve Korintlilerin ilk mektubuna verdiği yanıtı takdirle karşılayarak kendisinin elçisel yetkisini yeniden teyit eder. Bu mektuplar Yahudi olmayan Hıristiyanlardan oluşan bir kiliseyle (toplulukla) ilgilidir ve bu nedenle Aziz Pavlus'un Yahudi olmayan topraklarda nasıl faaliyet gösterdiğinin en iyi delillerini taşımaktadır.
Pavlus'un Galatyalılara Mektubu
Yeni Ahit'in dokuzuncu kitabı olan Pavlus'un Galatyalılara Mektubu Aziz Pavlus tarafından yazılmıştır. Mektup muhtemelen MS. 53-54 yılları arasında yazılmıştır ve Hıristiyan cemaati içinde yeni din değiştirenlerin sünnet olması ve Musa Yasası'nın emirlerine uymasının gerekip gerekmediği konusundaki bölünmeyi ele alır. Mektupta Yahudi yasasının artık doğruluğa giden tek yol olmadığı öğretisini tekrar teyit eder ve Hıristiyanların Mesih'te yeni bir özgürlüğe sahip olduğunu iddia eder. Mektup ilgili sorunları ele alırken çok sert ve kesin bir üslup kullanır. Bununla birlikte bu mektup, son kutsamalara eklenmiş nazik bir giriş, şükran ya da kişisel selamlar içermeyen tek mektuptur.
Pavlus'un Efeslilere Mektubu
Pavlus'un Efeslilere Mektubu Aziz Pavlus'a atfedilse de, daha çok onun öğrencilerinden birinin eseridir. Akademisyenler mektubun muhtemelen MS. 90'dan önce yazıldığını ve yazarın Aziz Pavlus'un Koloselilere mektubunu referans olarak kullandığını düşünmektedir. Efeslilerdeki 155 ayetten 73'ü Koloselilere yazılanlarla paralellik gösterir. Gerçek Pavlus mektuplarıyla olan paralellikler de eklendiğinde, Efeslilere yazılanların yüzde 85'inin başka bir yerde tekrarlandığı görülür. Bu ve diğer bazı tartışmalı mektuplar, muhtemelen Aziz Pavlus'un ölümünden sonra takipçileri tarafından yazıldıklarını belirtmek için genellikle "deuter-Pauline mektupları" olarak adlandırılır.
Pavlus'un Filipililere Mektubu
Pavlus'un Filipililere Mektubu'nun Aziz Pavlus tarafından muhtemelen MS. 62 yılında Roma'da hapisteyken yazıldığına inanılmaktadır. Birçok bilim insanına göre bu kanonik eser, büyük olasılıkla Pavlus'un Filipi'deki cemaatle yazışmalarına ait parçaların daha sonra bir araya getirilmesinden oluşmuştur. İdamının yakın olmasından endişe duyan, ancak bir şekilde Filipilileri tekrar ziyaret etmeyi uman Aziz Pavlus, İsa'nın hatırı için ölümü memnuniyetle karşıladığını, ancak elçiliğine devam edebilmek için de bu yaşananlardan aynı derecede kaygı duyduğunu açıklar.
Pavlus'un Koloselilere Mektubu
Pavlus'un Koloselilere Mektubu'nun kime ait olduğu tartışmalıdır. Bazı araştırmacılara göre, mektubun gelişmiş teolojisi Aziz Pavlus tarafından MS. 62 yılında Roma'da hapisteyken yazıldığını göstermektedir. Diğerleri ise farklı kelime dağarcığına dayanarak Pavlus'un bu mektubu yazdığını sorgulamakta ve Pavlus'un ölümünden sonra takipçileri tarafından yazılan bir Deuter-Pauline mektubu olduğunu öne sürmektedir. Pavlus'un Filimon'a Mektubu ile benzerlikleri göz önünde bulundurulduğunda, bazıları bu mektubun daha sonraki bir Pavlusçu tarafından farklı bir durumu ele almak için basitçe değiştirildiğini öne sürmüştür.
Pavlus'un Selaniklilere Birinci ve İkinci Mektubu
Pavlus'un Selaniklilere yazdığı ilk mektubun Aziz Pavlus tarafından MS. 50 civarında Korint'ten yazılmış olması muhtemeldir. Bununla birlikte, ikinci mektup muhtemelen Deuter-Pauline kökenlidir, ancak bu durum tartışmalıdır. Selaniklilere İkinci Mektup açıkça Birinci Selanikliler'in üslubunun bir taklididir, ve bununla birlikte daha geç bir zamanı da yansıttığı görülmektedir. Ayrıca Mesih'in İkinci Gelişinin yakınlığı konusunda kayda değer bir belirsizlik olduğu da göz önünde bulundurulduğunda, Aziz Pavlus tarafından yazıldığından şüphe edilmektedir.
Pavlus'un Timoteos'a Birinci ve İkinci Mektupları
Pavlus'un Timoteos'a yazdığı iki mektubun da Aziz Pavlus tarafından yazılmadığı düşünülmektedir. Bu mektuplardaki kısa bağlaçlar, sıfatlar ve diğer cümle özellikleri, aynı şeyler için farklı sözcüklerin kullanılması ve Pavlus'un kullanmadığı alışılmadık ifadelerin tekrarlanması gibi dilbilimsel gerçekler Pavlus'un yazarlığına ve özgünlüğüne karşı oldukça kesin kanıtlar sunmaktadır. Her iki mektup da genellikle "Trito-Pauline" olarak kabul edilir, yani muhtemelen Pavlus'un ölümünden bir nesil sonra, muhtemelen MS. 80 ila 100 yılları arasında Pavlus okulunun üyeleri tarafından yazılmışlardır.
Pavlus'un Titus'a Mektubu
Pavlus'un Titus'a Mektubunun yazarlığı tartışmalıdır. Pavlus'un Timoteos'a yazdığı iki mektupla içerik ve üslup açısından benzerlikleri göz önünde bulundurulduğunda, bu eserin de Aziz Pavlus'un ölümünden bir nesil sonra yazılmış bir Trito-Pauline mektubu olması mümkündür. Aslında, bu üç mektup birlikte genellikle Pastoral Mektuplar olarak adlandırılır, çünkü diğer Pavlus mektupları gibi cemaatlerin özel sorunlarını ele almaktan ziyade, alıcıları pastoral görevlerinde eğitmek ve uyarmak için yazılmışlardır.
Pavlus'un Filimon'a Mektubu
Pavlus'un Filimon'a Mektubu, Aziz Pavlus tarafından muhtemelen MS. 61 yılında bir Roma hapishanesinde yazılmıştır, ancak bazı kaynaklar bu mektubu daha erken bir tarihe götürmektedir. Bu kısa mektup Kolose'de yaşayan varlıklı bir Hıristiyan olan Filimon'a, Filimon'un eski kölesi Onesimus adına yazılmıştır. Pavlus kölelik hakkında herhangi bir yargıda bulunmazken, Filimon'u köleler ile özgür insanlar arasındaki engelleri ortadan kaldıran gerçek bir Hıristiyan sevgisi göstermesi için teşvik eder.
İbranilere Mektup
İbranilere Mektup geleneksel olarak Aziz Pavlus'a atfedilse de, eserde yazarın adını içeren herhangi bir selamlama yoktur. Kitap Doğu'da hala Pavlus külliyatına dahil edilirken Batı'da dahil edilmemektedir. İbraniler'in düşünceleri, metaforları ve fikirlerinin Yeni Ahid'in diğer bölümlerinden farklı olduğu düşünüldüğünde, çoğu akademisyen bu kitabın Aziz Pavlus veya onun takipçileri tarafından yazıldığından da şüphe duymaktadır. Çağlar boyunca çeşitli yazarlar öne sürülmüştür ve eserin zulüm gören ikinci nesil bir Yahudi Hıristiyan tarafından yazılmış olması da mümkündür.
Bu makale Britannica'nın "St. Paul’s Contributions to the New Testament" başlıklı makalesinin tercümesidir. Ana kaynağa ulaşmak için buraya tıklayabilirsiniz.
Mütercim: Batuhan Akdoğan
Yorum Gönder